تربیت نسل دیجیتال نیازمند زبان دل و روشهای نو
اصفهان – ایرنا – کارشناسان تعلیم و تربیت معتقدند در دنیای پرشتاب امروز، نسل نوجوان بیش از هر زمان دیگری نیازمند درک، گفت و گو و آموزش به زبان خودش است؛ نسلی که برای تربیت و رشد متوازن آن باید از روشهای نو، ابزارهای فناورانه و ارتباطی بر پایه محبت و فهم متقابل بهره گرفت.
به گزارش ایرنا، تربیت و پرورش فرزندان، به ویژه در دوران حساس نوجوانی همواره از مهم ترین دغدغه‌های خانواده‌ها بوده است؛ موضوعی که با توجه به تحولات سریع اجتماعی و گسترش فضای حقیقی و مجازی در سال های اخیر، نیازمند به‌کارگیری شیوه‌های نوین تربیتی از خانه تا مدرسه است.
بسیاری از روانشناسان و کارشناسان پرورشی معتقد هستند والد بودن یک مهارت است و مثل هر مهارت دیگر نیاز به فراگیری و به کارگیری روش های رفتاری جدید متناسب با شرایط روز دارد.
متخصصان روان‌شناسی کودک و نوجوان معتقدند که تغییر در نحوه تفکر والدین، کنترل استرس، بهبود روابط والدین با فرزندان، ارتقای مهارتهای تحصیلی، ایجاد تفکر مثبت و اعتماد به نفس در کودک و حل بسیاری مسائل دیگر نیازمند راهکارهای نوین است.
لزوم آشنایی والدین با مهارتهای تربیتی نوین
یک روانشناس بالینی در گفت و گو با خبر نگار ایرنا با اشاره به دغدغه‌های اصلی والدین در تربیت فرزندان گفت: روشهای سنتی تربیتی دیگر پاسخگوی نیازهای امروزی نیست و والدین باید با مهارتهای نوین تربیتی آشنا شوند.
مجتبی ناجی افزود: مسائلی مانند نافرمانی، پرخاشگری، بزهکاری، مشکلات تحصیلی و اختلالات رفتاری نیازمند برخوردهای خاص و جداگانه است.
وی با بیان اینکه والدگری یک مهارت آموختنی و نه یک ویژگی ذاتی است، بر اهمیت ارتباط مثبت والد-فرزند، برنامه‌ریزی برای فعالیت‌های مشترک و گفت‌وگوهای روزانه تأکید کرد.
این روانشناس افزود: همچنین والدین در خانه و مربیان و مدیران در مدارس باید مهارتهای حل مسأله، مدیریت خشم، آموزش انضباط و اطاعت و تقویت رفتارهای مطلوب را به‌صورت گام‌به‌گام به نوجوانان آموزش دهند.
ناجی هم چنین با اشاره به اهمیت نقش خانواده در رشد اجتماعی، عاطفی و تحصیلی کودکان و نوجوانان گفت: والدین باید با بهره‌گیری از آموزش های رفتاری نوین به افزایش اعتماد به نفس و تفکر مثبت در کودکان و نوجوانان بپردازند.
وی هم چنین بر نقش مربیان مدارس به عنوان حلقه مکمل خانواده در دایره اجتماع و تربیت‌پذیری نوجوانان به عنوان دانش‌آموزان گفت: باید با شیوه‌های جذاب، کاربردی و نوین به انتقال مفاهیم تربیتی به آنها پرداخته شود.
این روانشناس تصریح کرد: در واقع خانواده کوچک ترین، اساسی ترین و حساس‌ترین واحد اجتماعی است که هر یک از افراد جامعه در آن متولد می شوند و تربیت و پرورش می یابند و در این میان نقش پدر و مادر در تربیت فرزند با بهره‌گیری از روشهای نوین بسیار مهم و تعیین کننده است.
وی یادآور شد: با توجه به این که پس از خانواده، مدرسه دومین نهاد اثرگذار در تربیت کودکان و نوجوانان به شمار می رود، ضروری است این ۲ کانون در مسیری هم راستا و هماهنگ، برای پرورش همه جانبه نسل آینده تلاش کنند.
بهره‌گیری از فناوری های نو در مسیر تربیت دانش‌آموزان در اصفهان
معاون پرورشی و فرهنگی اداره کل آموزش و پرورش اصفهان نیز گفت: در روزگار مسائل پیچیده اجتماعی، تنها با طرح‌های خلاقانه و بهره‌گیری هوشمندانه از فناوری‌های نو می‌توان مسیر روشن تربیت را ادامه داد.
حسین دهقانی، با تأکید بر درک اقتضائات نسل امروز افزود: باید با زبان دل با دانش‌آموزان سخن گفت و بر مدار درک برای آنها برنامه‌ریزی کرد.
معاون پرورشی آموزش و پرورش اصفهان گفت: این نسل، مخاطب تصویر و تجربه است و نیاز به محتوای بصری و شیوه‌های نو دارد.
وی با اشاره به شأن بالای مربیان و مدیران پرورشی تصریح کرد: در آموزش فرصت جبران وجود دارد، اما در تربیت این فرصت وجود ندارد و بر این اساس مدیران کانون‌ها و دارالقرآن‌ها پیش‌آهنگان میدان تربیت به شمار رفته و لازم است بر توان و ابتکار خویش تکیه کنند.
دهقانی، فعالیت‌های فرهنگی و هنری را سپری در برابر آسیب‌های اجتماعی دانست و گفت: با علم به دشواری‌ها این مسوولیت را پذیرفته‌ایم و در این میان، یا کنشگر تربیت هستیم یا از کاروان آن بازمانده‌ایم.
وی خاطرنشان کرد: باید به دانش‌آموزان نقش داد، افکارشان را شناخت و مسیر رشدشان را در کانون‌ها و دارالقرآن‌ها هموار ساخت زیرا اگر جهت‌یاب شوند، بالندگی‌شان حتمی است.
دهقانی، همچنین با اشاره به طرح جامع آموزش و پرورش اصفهان برای کاهش آسیب‌های اجتماعی و تقویت فرهنگ نماز گفت: همچنین، در این حوزه به‌عنوان یکی از چالش‌های بزرگ جامعه و به‌ویژه استان اصفهان، برنامه‌های جامعی تدوین شده است تا با کاهش این آسیب‌ها، دانش‌آموزان و خانواده‌ها در محیطی امن و آرام به فعالیت‌های خود ادامه دهند.
در دنیای امروز که تغییرات اجتماعی، فرهنگی و فناورانه با سرعتی چشمگیر در حال وقوع است، تربیت نسل جدید دیگر با الگوهای سنتی پاسخگو نیست. خانواده‌ها و نظام آموزشی به عنوان ۲ رکن اصلی پرورش انسان، ناگزیر از بازنگری در شیوه‌های تربیتی و بهره‌گیری از مهارتهای نوین ارتباطی و روان‌شناختی هستند تا بتوانند نوجوانان را برای زیستن در جامعه‌ای پیچیده و متحول آماده کنند.
کارشناسان حوزه روان‌شناسی و تعلیم‌وتربیت بر این باورند که والدگری مهارتی اکتسابی است و باید با آموزش و تمرین، درک و گفت‌وگو میان والدین و فرزندان تقویت شود. در این میان، نقش مدرسه نیز به‌عنوان حلقه مکمل خانواده اهمیت ویژه‌ای دارد؛ زیرا مربیان و مدیران آموزشی می‌توانند با استفاده از فناوری‌های نو، فعالیت‌های فرهنگی و شیوه‌های جذاب یادگیری، مهارتهای اجتماعی، اخلاقی و رفتاری را در دانش‌آموزان نهادینه کنند.
تربیت نسل امروز نیازمند زبانی تازه، صبر، همدلی و برنامه‌ریزی است؛ زبانی که با دل نوجوانان سخن بگوید و با اقتضائات روزگارشان هماهنگ باشد. زمانی که خانواده و مدرسه در یک مسیر و با درک متقابل حرکت کنند، زمینه رشد فکری و اخلاقی نسل آینده فراهم می‌شود و جامعه‌ای پویا، سالم و امیدوار به آینده شکل خواهد گرفت.
