حالت شب
  • Friday, 18 October 2024
زندگی نامه مسعود صرامی بنیان گذار اصفهان سیتی سنتر

از شمع‌سازی تا ساخت ابر پروژه های اصفهان

زندگی نامه مسعود صرامی بنیان گذار اصفهان سیتی سنتر

زندگی نامه مسعود صرامی بنیان گذار اصفهان سیتی سنتر

به (بـازارچه حــاج‌آقا شـجاع) آمدیم. بازاری در یکی محله‌های قدیمی اصفهان در خیابان ملک، اطراف خیابان ملک در اصل انگورستان ملک‌التجار است که خیلی جای باصفا و عجیبی هست.
اینجا زادگاه یکی از کارآفرینان فوق‌العاده موفق اصفهان است. قصد داریم که هم با او از پیشینه این محله تاریخی صحبت کنیم و هم از خودش و کارهایی که انجام داده و در حال انجام است بپرسیم.
مسعود صرامی، بنیان‌گذار اصفهان سیتی‌سنتر، شهرک سلامت و چندین ابرپروژه بزرگ دیگر در اصفهان در این محله به دنیا آمده است.
بعد از سلام و احوالپرسی با ایشان، لب به سخن می‌گشاید و می‌گوید: البته الان اینجا بازسازی‌شده جایی که ما به دنیا آمدیم این خانه گلی بوده، ولی الان بازسازی شده است.
زمانی که پدر من فوت شده، ما چهار بردار با مادرمان در این خانه زندگی می‌کردیم. ورثه، خانه و زندگی پدری ما را فروختند و از محل فروش خانه، 5000 هزار تومان سهم من شد. چون من صغیر بودم، برایم گذاشتن توی بانک سپه، اون 5000 هزار تومان هنوز توی بانک سپه هست که اگر بخوام پول را بگیرم من باید چندین برابر این پول، برای رفت و برگشتم به بانک سپه مرکزی هزینه کنم.
او با انگشت اشاره می‌کند: اینجا آشپزخانه‌ای داشتیم که من در اینجا شمع‌سازی می‌کردم. این مکان محل رشد من است در 61 سال قبل و حالا شصت و هفت سال و نیم دارم. از همین نقطه رشد کردم. محله ای به نام بازارچه حاج آقا شجاع، جایی هست که یک سقاخانه اینجا هست.
آقای صرامی اشاره می‌کند که این خانه «شماعی‌زاده» است. مادر من در اوایل تابستان سالی که من بی‌پدر بودم، برای سرگرم‌کردن من از ایشان خواهش کرد که بروم برای یادگیری کار به خانه شماعی‌زاده، او شمع‌سازی و صابون‌پزی داشت و من کار را یاد گرفتم؛ چون در آمدی و یا هزینه موجودی نداشتم که بروم مواد اولیه شمع را بخرم، از کنار همین سقاخانه منتظر می‌نشستم تا شمع‌هایی سوخته‌ای که مردم روشن کرده بودند را جمع کنم. آنها را مجدد آب می‌کردم و برایش فتیله می‌گذاشتم.
این شمع‌ها را می‌فروختم به کسانی که در بازار و یا جایی دیگر شمع فروشی داشتند و در عوض یا پول می‌گرفتم یا با آن پارافین و مواد اولیه شمع را می‌خریدم.
این همان سقاخانه‌ای است که من کنارش رشد کردم و از کنار حاجتی که مردم می‌گرفتند، من هم روزی خود را برمی‌داشتم.
صرامی اضافه می‌کند: به‌خاطر این به محله اینجا «حاج‌آقا شجاع» اطلاق شده که خانه حاج‌آقا شجاع یکی از نوادر روزگار و محبوب مردم اینجا هست. ایشان مؤسس گیتی نورد اولین شرکت حمل‌ونقل زمینی بود و بعد خانواده «ترک‌پور» بودند که تمام زمین‌های اینجا را خریدند.
این بازارچه‌ها، حالت همین مجتمع‌های تجاری بزرگ الان بودند. همین حکم را داشتند. شما اگر به دیدن اصفهان سیتی‌سنتر رفتید، قدیم زیر این بازارچه‌ها مردم خرید می‌کردند و مایحتاج خود را می‌خریدند و اینجا مثل مجتمع تجاری و هایپرمارکت‌های کنونی بود، البته به سبک سنتی.
کمی فکر می‌کند و می‌گوید: این مغازه اولی نانوایی، دومی سبزی‌فروشی و سمنوپزی بود و سومی قصابی بود. سقاخانه بود. اینجا کسی بود، هنوز یادم هست که دندانم درد می‌کرد، نمی‌رفتیم پیش دکتر، آن زمان دندانپزشکی نبود، کمتر دارویی وجود داشت، مثلا یک چیزی بود، مثل گوش‌پاک‌کن که به دندان می‌زدند و من یادم هست که بسیاری مواقع دندان درد آن شخص خوب می‌شد، ولی من نمی‌دانم چه دارویی بود! بقالی محل اینجا بود. ماست‌بندی محل بود. مردم اینجا هنوز با همان اعتقادات با فروشندگان رفتار می‌کنند.
مثلاً وقتی دوغ می‌خریدند، دوغ را وزن نمی‌کردند. خود مردم مقداری برمی‌داشتند و مقدار پولی که باید را پرداخت می‌کردند و فروشنده هم می‌گفت که خدابرکت.
در قدیم اعتبار بسیار زیاد بود. مردم به‌صورت «چوب‌خطی» اجناس را می‌خریدند یا معامله پایاپای بود. بدجنسی و پس‌ندادن نسیه وجود نداشت.
این کارآفرین ادامه می‌دهد: در قدیم سیستم بهداشت و درمان متفاوت بود. درمان‌ها بیشتر سنتی بود. ولی دردها مثل امروز نبود. یعنی دردها کمتر بود. این میزانی که شما امروز، سرطان در این کشور می بنید هست به دلیل و دلایلی است که شاید شرایط جامعه یا افزودنی های غیرمجاز در صنایع غذایی یا آلودگی هوا یا آلودگی صیفی‌جات دارد، به وجود می‌آورد و مشکلات اعصاب و روان و استرس مردم که آن زمان کمتر بود. من با همین اندیشه شهرک سلامتی را ایجاد کردم.
این شهرک منحصربه‌فرد، تمام دردها را درمان می‌کند. به طوری که تکریم از بیمار جزو اولویت‌های کاری‌مان هست. این است که شما مشاهده می‌کنید؛ اولین نظام تغییر سلامت را در کشور مشاهده می‌کنیم.
صرامی معتقد است که آنچه که آرزوی جوان‌های ما هست و آن را در دیگر کشورها جستجو می کنند تلاش کردیم تا آن امکانات را برایشان در سرزمین مادری ایجاد کنیم و فکر می‌کنم با این کار توانستیم جلوی 1 درصد تا 50 درصد از خروج دلار از ایران و رفتن برای رسیدن به ترکیه یا دیگر کشورها را بگیریم.
«سیتی‌سنتر» امروز مجموعه‌ای بزرگ از انواع بورس کالاهایی است که حتی بهتر از بازار ترکیه تنوع و قیمت دارد. شهرک سلامت امروز مجموعه‌ای مدرن از پیشرفته‌ترین امکانات و دستگاه‌های تشخیص و درمان طبی در منطقه است.
ما در اصفهان می‌توانیم این افتخار را داشته باشیم که بگوییم ما برای توسعه شهر خودمان به سبک ساده‌ای شروع کردیم که مردم همدیگر را بپذیرند. مردم به یکدیگر احترام بگذارند به حقوق هم تعرض نکنند. مکان‌هایی ایجاد کردیم که کشورهای دیگر هم درست کردند تا شما بیرون از کشور خرید و تفریح کنید. بعضی که اصلاً قدرت سفر خارج هم نداشتند الان می‌توانند از این امکانات استفاده کنند.
چهار دهه از انقلاب می‌گذرد ما چند تا هتل جدید در این شهر درست کردیم؟ جزء یک هتل آسمان که مال 30 سال پیش هست و یه هتل جدید به نام مجلل و یا هتل چهار باغ را درست کردیم. چرا ما نباید دهها یا 50 تا هتل خوب در اصفهان داشته باشیم؟
صرامی گذاری هم به گردشگری می‌زند: باور دارم با این امکانات که ایجاد کردیم تا سال 1405 بخصوص در توریسم سلامت می‌توانیم، سه میلیارد دلار پول وارد این شهر بکنیم. این اقتصاد این شهر را تغییر می‌دهد. اگر مردم توانمند بشوند و اگر اقتصاد شهر پویا بشود. اگر مردم شغل داشته باشند ناهنجارهای اجتماعی کم می‌شود.
همین شهرک سلامت اگر به رونق حداکثری برسد، گره کور ترافیک مرکز شهر را باز می‌کند و در مصرف بنزین صرفه‌جویی می‌شود. در همه پروژه‌ها اصل صرفه‌جویی مدرن و مصرف بهینه منابع آب و برق و گاز به شکل علمی و بی‌نظیری رعایت شده است.
ما روزی سیتی‌سنتر را راه انداختیم 80 هزار متر مربع مکان داشتیم. 80 هزار متر مربع 5 مگاوات برق داشت که 15 هزارمتر مکعب آب مصرف می کرد . این آب، مال امرار معاش من و شما بوده، ما امروز کاری کردیم که 700 هزار متر مکعب آب و 4 مگاوات برق در سیتی سنتر مصرف شود . یعنی ابرپروژه ساختیم، ولی مصرف منابع را نصف کردیم و مدیریت بر منابع انرژی کردیم اگر این کار در سطح وسیعی ایجاد بشود، همین ناترازی فعلی آب و برق قابل مدیریت هست.

دیدگاه / پاسخ