در حالی‌ که بسیاری از بقاع متبرکه کشور با چالش‌های مالی و کمبود برنامه‌های فرهنگی روبه‌رو هستند، امامزاده احمد بن محسن (ع) در منطقه خفر نطنز، با مدیریتی نوآورانه و الهام‌گرفته از ایمان و عمل، توانسته است از یک زیارتگاه محلی به برندی ملی در حوزه گردشگری مذهبی تبدیل شود. این تحول حاصل اندیشه و پشتکار دومین متولی این آستان، فرزند خلف مرحوم حاج رضا ابراهیمی است که با تکیه بر نگاه علمی، فرهنگی و مردمی، نظم و روح تازه‌ای در این بقعه متبرکه دمیده است.

بقعه متبرکه امامزاده احمد بن محسن (ع) از نوادگان امام زین‌العابدین (ع)، یکی از زیارتگاه‌های تاریخی و معنوی استان اصفهان در منطقه خفر نطنز است. این آستان مقدس، سال‌ها به‌دست مرحوم حاج رضا ابراهیمی، نخستین متولی و خادم دلسوز آن، رونق گرفت و پس از درگذشت او، دغدغه‌ی ادامه مسیر و سرنوشت این امامزاده در دل مردم و دوستداران منطقه جای گرفت.

اما امروز، پس از گذشت یک دهه از آن روزها، این نگرانی جای خود را به تحسین داده است؛ چرا که فرزند ایشان، دومین متولی امامزاده، توانسته است با تلفیقی از مدیریت علمی، خلاقیت فرهنگی و نگاه ایمانی، این مکان را به نماد تحول در مدیریت بقاع متبرکه تبدیل کند.

او با مدرک کارشناسی شیمی و کارشناسی ارشد مدیریت رسانه، پس از سال‌ها فعالیت در مدیریت‌های دولتی و خصوصی، تصمیم گرفت مسیر زندگی‌اش را تغییر دهد و در خدمت اعتلای این آستان مقدس قرار گیرد.

در مدت کوتاهی، مجموعه‌ای از طرح‌های فرهنگی و مذهبی با مشارکت مردمی و پشتیبانی معنوی زائران اجرا شد که از جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
• طرح ده‌هزارنفری کتابت قرآن کریم
• طرح ششصدنفری “هر زائر یک حامی ایتام”
• طرح فرهنگی “هزار گل” و کتابت فدکیه در ماه رمضان
• طرح اربعین دانش‌آموزی
• طرح نمادین “هر زائر یک انار”

این فعالیت‌ها نه‌تنها سبب رونق فرهنگی و اجتماعی منطقه شده‌اند، بلکه امامزاده احمد بن محسن (ع) را به برند گردشگری مذهبی در مسیر آزادراه مرکزی کشور تبدیل کرده‌اند.

در کنار این برنامه‌ها، متولی جوان با رویکردی شفاف و مردمی، توانسته است ساختار اقتصادی امامزاده را سامان دهد و از سرمایه‌های منقول و غیرمنقول موقوفه در جهت استقلال مالی و توسعه پایدار استفاده کند.

ارتباط صادقانه و بی‌تکلف او با مردم و مسئولان، بدون هیچ خواسته شخصی جز ارتقای جایگاه امامزاده، سبب شده است تا بسیاری از شخصیت‌های فرهنگی و کشوری نیز در مسیر سفرهای خود به این مکان معنوی سر بزنند.

در نگاه بسیاری از زائران و اهالی خفر، او تنها یک مدیر نیست؛ بلکه خادمی شاعر، نویسنده و مردمی است که با قریحه‌ی لطیف، پشتکار شبانه‌روزی و روحیه‌ی رفاقت، توانسته است میان زائران غریبه پیوندی از دوستی و معنویت برقرار کند.

امروز، امامزاده احمد بن محسن (ع) نه‌تنها محل زیارت، بلکه نمادی از مدیریت خلاق مذهبی و اقتصاد فرهنگی است؛ الگویی که نشان می‌دهد چگونه می‌توان با ایمان و دانش، وقف را به موتور توسعه‌ی اجتماعی و فرهنگی بدل کرد.

روح مرحوم حاج رضا ابراهیمی شاد که چنین فرزند شایسته‌ای را پرورش داد؛ فرزندی که توانست میراث معنوی پدر را به الگویی ماندگار از مدیریت مردمی تبدیل کند.