ترابی، یک چهره و فعال فرهنگی با تعریف نشاط اجتماعی و عوامل مؤثر بر آن ضمن تأکید بر اینکه ایجاد نشاط اجتماعی از مهم‌ترین وظیفه حاکمان، کارگزاران نظام و مدیران شهری است و ارتباط عمیق با همبستگی اجتماعی دارد، گفت: در اصفهان خشکی چندساله زاینده‌رود که نماد تفریحی و نشاط اجتماعی مردمان اصفهان است، سبب افسردگی و کاهش روحیه نشاط مردم این شهر شده که می‌بایست ضمن احیای سریع آن این خلأ اجتماعی با برنامه‌های جایگزین پر شود.

به گزارش پایگاه خبری – تحلیلی باخبر باش،  سمیه ترابی در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار ما، گفت: بالا بردن روحیه نشاط اجتماعی مردم از مهم‌ترین مؤلفه‌های حکمرانی خوب و نشان جامعه‌ای باثبات و پیروز است که باید سرمشق کارگزاران نظام و مدیران شهری قرار گیرد.

وی که فوق لیسانس برنامه ریزی آموزشی از دانشگاه آزاد خوراسگان  را داردبابیان اینکه این روحیه از عوامل مهم و شتاب‌دهنده پیروزی‌ها و موفقیت‌های اجتماعی – سیاسی- فرهنگی است، تصریح کرد: این نشاط ریشه در ایمان و باورهای فرهنگی، توانایی‌های اقتصادی یک کشور و درصد موفقیت در ایجاد رفاه و امنیت ملی برای شهروندان دارد.

ترابی افزود: یکی از عوامل شادی عمومی و نشانِ جامعه شاد و پویا، نشاط اجتماعی است که می‌تواند همبستگی ملی و یکپارچگی سیاسی و فرهنگی را نیز به ارمغان آورد و گسترش علاقه‌های مشترک مردم و تقویت آن می‌تواند باعث ثبات در نشاط اجتماعی شود، هنر و ورزش که از عمده این علاقه‌های مشترک هستند، می‌توانند پایه افزایش نشاط اجتماعی شهروندان قرار گیرند.

توسعه هنر و ورزش عامل افزایش نشاط اجتماعی

ترابی ادامه داد: تولید برنامه‌های هنری و ورزشی و اهمیت دادن به هنرمندان و قهرمانان ورزشی که اسطوره‌های محبوب مردمی هستند و ایجاد کمپین‌های بزرگ ورزش عمومی و همگانی و تقویت گردهمایی‌ها، سمینارها، کنسرت‌ها و برنامه‌های هنری، سبب افزایش نشاط اجتماعی و تقویت روحیه همبستگی ملی خواهد شد.

وی که سالها تجربه در حوزه پرورشی را دارد، پاسداشت و حراست از سرمایه‌های تاریخی، گردشگری و نمادهای طبیعی شهری برای استفاده تفریحی مردم را علاوه بر ایجاد احساس غرور ملی، سبب تقویت روحیه شادی و سرزندگی شهروندان و تحقق رضایت عمومی دانست.

برنامه های جایگزین در حاشیه زاینده رود و تلاش برای احیای رودخانه

وی در واکاوی این مسئله عنوان کرد: به‌طور مثال شهروندان اصفهان که قرن‌ها با زمزمه زاینده‌رود و تفریح خانوادگی در بیشه‌زارهای اطراف آن زیستند، در سال‌های اخیر خاموشی و بی‌ثباتی این رودخانه تاریخی قطعاً اثر بسیار نامطلوبی بر روح و روان شهروندان گذاشته و علاوه بر کاهش انتخاب‌های تفریحی مردم با خشک‌سالی عمومی و کاهش فضای سبز و طراوت حاشیه رود، باعث افسردگی عمومی در شهروندان و احساس سرخوردگی برای از دست دادن یک نماد شهری افتخارآمیز شده است.

وی در ریشه‌یابی این معضل پیشنهاد داد حداقل مسئولیت کارگزاران و مدیران شهری این بوده که علاوه بر تلاش در جهت زنده نگه‌داشتن این نماد نشاط‌آفرین در احیای فضای شهری اطراف رودخانه با برنامه‌های جایگزین کوشا باشند که به تحقیق این اتفاق رخ نداده و اکنون در یک سال گذشته نیز شیوع کرونا به این احساس افسردگی دامن زده است.

کاهش رفاه اجتماعی، مشکلات اقتصادی منجر به نارضایتی و افت نشاط اجتماعی شده است

ترابی یادآور شد: تبلور نشاط اجتماعی، دیدن مردمانی شاد، بذله‌گو، صبور و دارای مشارکت اجتماعی و روحیه کمک به یکدیگر، گذشت و مهربانی است که متأسفانه به‌خصوص در سال‌های اخیر نه‌تنها این تبلور اجتماعی دیده نمی‌شود بلکه شاهد افزایش خشونت‌ها، عدم گذشت و مهربانی، کاهش مشارکت‌های اجتماعی و چهره‌هایی عبوس، عصبانی و درهم‌کشیده در سطح جامعه هستیم.

وی تأکید کرد: رشد اقتصادی، کاهش تورم و رفاه و رضایت اجتماعی از مهم‌ترین عوامل ایجاد نشاط اجتماعی است که متأسفانه در سال‌های اخیر با تورم بالای کشور، مشکلات تولید، اقتصاد و تحریم و شیوع کووید 19 این عوامل شدیداً تهدید شده و نارضایتی عمومی و به طبع آن نشاط اجتماعی کاهش‌یافته است.

این فعال و چهره فرهنگی در پایان خاطرنشان کرد: بروز نشانه‌های آن از قبیل؛ افت شاخص رفاه اجتماعی، افسردگی و افزایش بیماری‌های روانی، طلاق و خودکشی و نیز غمگینی چهره عمومی شهرها و افزایش مشاجرات خیابانی و تصادف‌ها، مولود همین عوامل و کم‌کاری در ایجاد نشاط اجتماعی است.