حالت شب
  • Sunday, 26 October 2025
نغمه‌ای کوچک، اما با اراده‌ای بزرگ دختری که با سازهایش رؤیا می‌نوازد

نغمه‌ای کوچک، اما با اراده‌ای بزرگ دختری که با سازهایش رؤیا می‌نوازد

ایسنا/اصفهان در ۱۳سالگی با تسلط بر شش ساز و کسب عناوین متعدد ملی، توانسته نام خود را در میان استعدادهای درخشان موسیقی ایران مطرح کند؛ نوجوانی که باپشتکار، عشق و تلاش خستگی‌ناپذیر نشان داده است مسیر موفقیت در هنر، از دل اراده و باور می‌گذرد.

وقتی از عشق، پشتکار و اراده حرف می‌زنیم، شاید کمتر کسی باور کند همه این ویژگی‌ها می‌تواند در وجود دختری ۱۳ساله جمع شده باشد. نفس خرمیان، نوازنده نوجوانی است که با تسلط بر شش ساز، کسب ۱۵ مقام کشوری و درخشش در هجدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان، نشان داده استعداد مرز سنی نمی‌شناسد. وی با صدای سازهایش حرف می‌زند؛ صدایی که از قلب یک دختر پرشور می‌آید، دختری که در مسیر دشوار موسیقی، با تمام توان، راهش را پیدا کرده است.

در دنیایی که بسیاری از هم‌سن‌وسالانش تازه در آغاز شناخت استعدادهای خود هستند، «نفس خرمیان» توانسته بااراده، عشق و تلاش خستگی‌ناپذیر، نامش را در میان‌برترین‌های موسیقی کشور ثبت کند. او نه‌تنها در نواختن چند ساز مهارت دارد، بلکه با درک عمیق از مفهوم واقعی هنر، نشان داده که موسیقی برایش تنها نغمه نیست، بلکه زبانی برای بیان احساس و زندگی است. گفت‌وگوی پیش رو، روایت صادقانه و الهام‌بخش از مسیر رشد و درخشش این نابغه کوچک موسیقی ایران است.

نفس خرمیان، هنرمند نوجوان و برگزیده جشنواره ملی موسیقی جوان درباره آغاز مسیر هنری خود به ایسنا اظهار کرد: از دوران کودکی همراه مادرم در تمرین‌های موسیقی شرکت می‌کردم. آن روزها هنوز درک درستی از موسیقی نداشتم، اما صدای ساز و فضای کلاس‌ها برایم جادویی بود. مادرم متوجه علاقه من شد و من را در کلاس‌های موسیقی ثبت‌نام کرد. همان جا بود که فهمیدم موسیقی برای من فقط سرگرمی نیست، بلکه دنیایی است که در آن احساس زنده‌بودن دارم.

وی در خصوص حمایت خانواده در این مسیر افزود: الهام‌بخش اصلی من مادرم بود. همیشه در کنارم بود، تشویقم کرد و حتی در لحظاتی که خسته و ناامید بودم، نگذاشتند مسیرم را رها کنم. اگر امروز در این جایگاه قرار دارم، بی‌تردید حاصل حمایت‌ها و عشق بی‌قیدوشرط مادرم است.

این برگزیده جشنواره ملی موسیقی جوان درباره تمرین‌های روزانه موسیقی‌اش بیان کرد: گاهی تمرین‌ها طولانی می‌شود و خستگی سراغم می‌آید، اما فکرکردن به اهدافم باعث می‌شود ادامه بدهم. هر بار که ساز در دست می‌گیرم، به آینده‌ای فکر می‌کنم که می‌خواهم در آن بدرخشم. وقتی انسان هدفی داشته باشد، سختی‌ها معنای دیگری پیدا می‌کند.

خرمیان با یادآوری یکی از به‌یادماندنی‌ترین لحظات زندگی‌اش توضیح داد: دریافت نشان برتر استعداد درخشان کشوری برایم بسیار خاص بود. نتیجه هفت سال تمرین مداوم و یک ماه تلاش فشرده بود. شب‌هایی تا سه و چهار صبح بیدار می‌ماندم، حتی زمانی که دستم آسیب دید و پزشک برایم آتل تجویز کرد، تمرین را متوقف نکردم. وقتی جایزه را گرفتم، حس کردم تمام سختی‌هایم به ثمر نشسته است.

وی افزود: وقتی نامم به‌عنوان برگزیده اعلام شد، خوشحالی‌ام قابل‌وصف نبود، اما همان لحظه با خودم گفتم این تازه آغاز راه است و نباید مغرور شوم. این موفقیت برایم انگیزه‌ای شد تا باانرژی بیشتری تمرین کنم.

این نوجوان که در جشنواره ملی موسیقی جوان درخشید، در توضیح تجربه اجرا روی صحنه تأکید کرد: هیچ اجرایی بدون استرس نیست، اما یاد گرفته‌ام با عشق روی صحنه بروم. وقتی صدای ساز در سالن می‌پیچد، استرس‌هایم از بین می‌رود و تنها چیزی که حس می‌کنم، شور موسیقی است.

خرمیان درباره دشواری‌های یادگیری موسیقی اظهار کرد: بزرگ‌ترین چالش من یادگیری تئوری موسیقی بود. هرچه پیش‌تر می‌روم، مباحث پیچیده‌تر می‌شود. خیلی‌ها فکر می‌کنند موسیقی فقط نوازندگی است، اما واقعیت این است که علم موسیقی پایه و اساس تمام موفقیت‌هاست.

وی با لبخند از نخستین اجرای خود خاطرنشان کرد: اولین‌بار در هفت‌سالگی روی صحنه رفتم. درست قبل از اجرا از مادرم که در جمع تماشاگران نشسته بود، پرسیدم برم؟ یعنی بزنم؟ وقتی اجازه داد، سازم را نواختم. آن اجرا برایم یکی از شیرین‌ترین لحظات زندگی بود و هنوز هم با دیدن فیلمش لبخند می‌زنم.

این هنرمند نوجوان در توضیح برنامه روزانه‌اش گفت: در زمان مدرسه تمرین‌هایم کمتر است، اما در تابستان میانگین روزی هشت ساعت تمرین می‌کنم. گاهی هماهنگی بین درس و موسیقی برایم سخت می‌شود، اما سعی می‌کنم هیچ‌کدام را فدای دیگری نکنم.

خرمیان با تأکید بر نقش خانواده افزود: تمام موفقیت‌هایم را مدیون مادرم هستم. او تنها حامی من در زندگی و موسیقی بوده است. بدون حضورش شاید هیچ‌کدام از این دستاوردها ممکن نمی‌شد.

وی درباره اوقات فراغت خود بیان کرد: در زمان‌های آزاد معمولاً موسیقی گوش می‌دهم و رادیو آوا از برنامه‌های موردعلاقه‌ام است. موسیقی برایم نه فقط کار، بلکه آرامش است.

این پدیده هجدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان درباره اهداف آینده‌اش توضیح داد: بزرگ‌ترین هدفم تحصیل در رشته موسیقی است. اگر حمایت مالی و اسپانسر داشته باشم، حتماً ضبط قطعات حرفه‌ای را آغاز می‌کنم. رویای من تشکیل یک ارکستر ملی از نوجوانان سراسر ایران است تا موسیقی اصیل ایرانی زنده بماند.

خرمیان با احترام از اساتیدی که دوست دارد با آن‌ها همکاری کند یادکرد و افزود: در میان خوانندگان، استاد همایون شجریان و علی زندوکیلی را بسیار تحسین می‌کنم. در بین نوازندگان نیز استاد نوید افقه و استاد کیهان کلهر الگوهای من هستند و همکاری با آن‌ها برایم افتخار بزرگی خواهد بود.

وی در ادامه تأکید کرد: دوست دارم تأثیری مثبت بر موسیقی ایران بگذارم. معتقدم موسیقی اصیل ایرانی باید همیشه زنده بماند و ما نسل جوان باید حافظ آن باشیم. امیدوارم بتوانم الگوی نوجوانانی باشم که تازه قدم در این مسیر گذاشته‌اند.

این نوجوان موزیسین در ادامه با لحنی آرام و صادقانه گفت: به همه بچه‌هایی که تازه می‌خواهند موسیقی را شروع کنند می‌گویم استاد خوب را انتخاب کنید؛ استادی که نه فقط در آموزش، بلکه در اخلاق و رفتار هم الگوی شما باشد. موسیقی فقط نت و تکنیک نیست، بلکه روح، ادب و عشق می‌خواهد.

خرمیان در پایان تأکید کرد: تمام مسیر زندگی‌ام را با حمایت مادرم طی کرده‌ام. او تنها مشوق و همراه من است و با افتخار می‌گویم من فرزند طلاق هستم، اما همین تجربه باعث شد قوی‌تر شوم. یاد گرفتم که می‌توان از دل‌سختی‌ها زیباترین نغمه‌ها را ساخت.

به گزارش ایسنا، نفس خرمیان متولد ۱۳۹۰، هنرمند نوجوان و نوازنده شش ساز است.

وی در هجدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان موفق به کسب مقام اول در رشته‌های تنبک و سنتور و مقام سوم در رشته نی شد. خرمیان تاکنون ۱۵ مقام کشوری در مسابقات مختلف موسیقی به دست آورده و به‌عنوان یکی از استعدادهای درخشان و آینده‌دار موسیقی ایرانی شناخته می‌شود. او با عشق، پشتکار و تمرین مداوم، مسیر حرفه‌ای خود را دنبال می‌کند و هدفش ادامه تحصیل در رشته موسیقی و تشکیل یک ارکستر ملی از نوجوانان سراسر کشور است.

دیدگاه / پاسخ