به گزارش باخبرباش به نقل از ایرنا محمدرضا حیدری  به نقش شرکت‌های دانش بنیان در پیشگیری و مقابله با آلودگی هوا اشاره و بیان کرد: اثربخشی راه حل‌های دانش بنیان در این مقوله نیازمند مدلی است که در آن هر یک از نهادهای مسوول نقش خود را در رُخداد این بحران بپذیرند.
وی افزود: مسائل اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و حقوقی نیز بر این مساله تاثیر دارد که لازم است در کنار انتظارها از بخش دانش بنیان، به آن توجه شود.
استاد دانشگاه ادامه داد: از طرفی سازمان محیط زیست استان اصفهان به عنوان تنظیم گر و ناظر باید نقش حاکمیتی خود را بپذیرد و با تمرکز بر تقسیم کار، سایر نهادهای مرتبط از جمله ساختار فناوری استان را به برنامه ریزی و حل مساله دعوت و مکلف کند.
وی با بیان اینکه لازم است طرف‌های عرضه و تقاضا در مساله آلودگی هوای اصفهان به هم متصل شوند، افزود: در این فضای نهادمحور، شرکت‌ها و کارخانه‌های صنعتی آلاینده ممکن است متقاضی دریافت راهکارها و تولیدات دانش بنیان نباشند که در این مرحله ورود نهاد حاکمیتی محیط زیست و استانداری ضروری است.
حیدری افزود: کنترل منابع آلاینده متحرک مانند خودروها و موتور سیکلت‌ها که نیازمند ورود ملموس نهادهای متولی از جمله شهرداری و راه و شهرسازی است، نیز باید بطور دقیق‌تر برنامه ریزی شود.
استاد دانشگاه اصفهان با بیان اینکه در این میان یک زیرساخت حقوقی نیز نیاز است که این بخش‌ها را به هم پیوند دهد، افزود: این زیرساخت حقوقی همان قانون هوای پاک و سایر قوانین مرتبط با این مساله است.
وی تصریح کرد: این قوانین باید مبنای حقوقی و ضمانت اجرایی پیدا کند تا نتیجه فعالیت‌های شرکت‌های دانش بنیان ملموس و اثربخش باشد، در غیر این‌صورت این شرکت‌ها نمی‌توانند به تنهایی آلودگی هوای اصفهان را کنترل کنند.
عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان افزود: در این مدل‌سازی؛ شهرک علمی تحقیقاتی اصفهان و پارک‌های فناوری استان اصفهان می‌توانند به عنوان عرضه، منابع آلاینده ثابت و متحرک و نهادهای کنترل‌گر آنها به عنوان تقاضا و نهادهای محیط زیست و استانداری به عنوان واسطه و تنظیم‌گر تعیین شوند که نیازمند ارتباط حقوقی مبتنی بر ضمانت اجرای قانون هوای پاک هستند.
حیدری با بیان اینکه در این زمینه البته نقص‌ها و کاستی‌هایی وجود خواهد داشت، پیشنهاد کرد: مسوولیت اصلی این فرایند را معاونت عمرانی استانداری بر عهده بگیرد و با دعوت از ذینفعان و بخش‌هایی که متضرر می‌شوند نقش نهادی را ایفا کند.
وی افزود: در شرایط عادی یک شرکت دانش بنیان نمی‌تواند به تنهایی در کنترل معضل آلودگی هوا نقش ایفا کند و نیازمند مدل‌سازی بر مبنای مداخله نهادهای واسطه گر و حاکمیتی است.
اصفهان کمترین تعداد روزهای پاک و همچنین میزان بارش سالانه را در مقایسه با سایر کلان شهرها دارد و ویژگی های جغرافیایی و اقلیمی آن، شرایط را برای این کلانشهر سخت تر کرده است.

اصفهان با حدود ۲ میلیون نفر جمعیت رتبه نخست آلودگی هوا را در کشور دارد.روزانه بیش از ۸۰۰ هزار دستگاه خودرو در این کلان‌شهر تردد می کنند و صنایع کوچک و بزرگ بسیاری آن را احاطه کرده اند؛مدارس و دانشگاه‌های اصفهان و برخی شهرهای استان در هفته‌های اخیر بدنبال شدت آلودگی هوا، بارها تعطیل یا غیرحضوری شدند.

از مجموع حدود هفت هزار شرکت فناور و دانش بنیان در کشور، ۷۰۰ واحد معادل ۱۰ درصد در این استان فعال هستند.