"مردم را گرسنه نگه دارید که نایی برای اعتراض نداشته باشند" سخنی که بین مردم ایران جا افتاده است اینکه تا چه اندازه این استراتژی حقیقت دارد یا خیر اما امروز به واقعه در ایران شاهد هستیم، ایرانی که همواره در شعارهای دینی و حکومت اسلامی و وظایف قانونی آن تامین و فراهم کردن کالاهای استراتژیک  برای مردمش  مورد تاکید بوده است اما این در حالی که امروز شاهدیم مردم در شهر مواد غذایی را گدایی می کنند.

به گزارش خبرنگار با خبرباش، عاطفه قلع ریز؛ بدنبال حذف پنهانی ارز دولتی از کالاهای استراتژیک و تورم 70 درصدی مواد غذایی در سال جاری شاهد  رشد سرسام آور سوء تغذیه در بین جوامع ایرانی هستیم که شامل لاغری و چاقی مفرط می شود و  هر روز به خط فقر نزدیک و نزدیک تر می شویم به گونه ای که مطابق با امار اعلام شده از سوی کمیته امداد امام خمینی استان اصفهان امسال نسبت به سال گذشته با حجم گسترده ای از مددجویان جدید مواجهیم و بر اساس گفته رئیس مجمع خیران سلامت تعداد افرادی که به خیریه های در یک سال اخیر مراجعه کردند، رشدقابل توجهی یافته است.

 دسترسی آسان به مواد غذایی ، دارو حق قانونی هر ایرانی است و این در صورتی که دولت های مختلف طی سالیان سال با ضعیف کردن ریشه کشاورزی و خارج کردن کشاورزی از شکل صنعت و جایگزینی واردات مواد خوراکی به جای تولید و صادرات مواد غذایی به کشورهایی دیگر هر روز بازار را خالی از مواد اصلی کردند و سفره های مردم را تهی ساختند.

سفره های مردم ایران  سالهاست خالی از موادغذایی غنی و با کیفیت  شده و با مواد غذایی کنسروی و بی ارزش غذایی و فست فودی رنگ و رو گرفته است اگر چه بیشتر مردم ایران به ظاهر دسترسی به مواد غذایی دارند اما مصرف کننده نان سفید هستند که جز سیری کاذب ،تامین کننده ویتامین های بدن نیست.اگر چه به برنج ومرغ و روغن و شکر و دیگر مواد غذایی ضروری خانوار دسترسی دارند اما مصرف برنج سفید، مرغ های بیش از 2 کیلو و روغن های اسید چرب ترانس و شکر و قند سفید جز افزایش بار بیماریها برای خانوارها چیز دیگری به ارمغان نیاورد.

و این در حالی است که امسال کشور به اوایل انقلاب برگشت و به خاطر کمبود مواد غذایی و حجم بالای احتکارها شاهد به صف شدن مردم برای خرید اقلام غذایی بودیم و حتی فروشگاه های زنجیره ای اقدام به ارائه مواد غذایی بر اساس کد ملی می کردند طرحی که در کودکی به آن مواد غذایی کپنی می گفتند.

هر چند آنقدر بازی با جان مردم برای  عده ای از هم وطن های ایرانی ساده شد که حتی رشد بیماری ها نیز وجدانشان را بیدار نساخت و دست های پشت پرده باعث شد حتی از بیماری مردم  هم راهی برای تجارت پر سود بهره ببرند، به جای اینکه راه سلامتی مردم ر ا باز کنند  هر روز مردم را به علت اقتصاد بیمار وحذف صنعت کشاورزی افسرده تر، بیمارتر و گرسنه تر کردند .

گدایی مواد غذایی در سطح شهر

اگر در این سالها دولت با یک تصمیم گیری سازنده کشاورزی را به بهانه نبود آب حذف نمی کرد و به جای آن صنعت کشاورزی را راه می انداخت و مواد غذایی سالم را راهی بازار داخل به جای خارج می کرد و جلوی واردات مواد غذایی را می گرفت ضمن اینکه اشتغال زایی صورت می گرفت، مردم تندرست بودند، وقتی مردم دغدغه نان و شغل نداشته باشند، بیماری اعصاب و روان نمی گیرند و به جای تخصیص یارانه های دولت به بیماری های صعب العلاج و راه اندازی بیمه سلامت و غیره ، راه سلامتی مردم را با تامین مواد غذایی سالم، اشتغالزایی فراهم می کرد.

امروز روش تکدی گری هم به علت بحران اقتصادی و تبدیل مواد غذایی به یک کالای گران  تغییر کرده است و وقتی قدم در کوچه و خیابان می گذاریم با این دست مطالبات روبرو می شویم که " خانم میشه واسم ماکارونی بخرید ، بخدا شام نداریم. خانم میتونید دو کیلوبرنج  و نیم کیلو چایی واسم بخرید. خانم من فقط 3هزار تومن تو کیفم دارم ، 5 هزار تومان ندارم میشه دارو بهم بدید.خانم، آقا.... ما غذا نداریم بخوریم..

امروز مردم نه تنها بر اثر ویروس کرونا بلکه به خاطر آلودگی هوا، آب، خاک، اقتصاد نافرجام، کمبود مواد غذایی و مواد غذایی بی کیفیت جان خود را از دست می دهند.